supreme (sıfat)

1. Üstün, en yüce, en üst, üstün derecedeki, ulu, azami

• Bill’s supreme effort at school will make his parents happy.

(Bill’in okuldaki üstün çabası ebeveynlerini mutlu edecektir.)

• I believe that life itself is the supreme test and we shouldn’t give up.

(Hayatın kendisinin en büyük sınav olduğuna ve vazgeçmememiz gerektiğine inanıyorum.)

• If you are not satisfied with the court decision you can appeal the supreme court.

(Mahkeme kararından memnun değilsen, yüksek mahkemeye itiraz edebilirsin.)

• He made the supreme sacrifice at the war for his country.

(Ülkesi için savaşta canını feda etti.)

Supreme Sıfatının Diğer Sözcüklerle Kullanılmasıyla Ortaya Çıkan Yapılar

• Supreme court: Yüksek mahkeme, Yargıtay
• Supreme court of appeal: Temyiz mahkemesi
• Supreme Being: Allah
• Supreme pontiff: Papa
• Supreme audit: Yüksek denetim
• Supreme military command: Başkomutanlık
• Make the supreme sacrifice: Canını feda etmek

Supreme Kelimesi ile Eş Anlamlı Kelimeler

• Dominant
• At the greatest
• Most excellent
• Extreme
• Most superior
• Highest