de facto (sıfat)

1. Resmi olmamak ile birlikte fiili

• After the civil war, a de facto government was established in the country.

(İç savaştan sonra ülkede fiili bir hükümet kuruldu.)

• De facto actually not depends on legality.

(Fiili aslında yasallığa bağlı değildir.)

• He became the de facto leader of the movement.

(O hareketin fiili lideri oldu.)

2. Gerçekte, fiilen, genel geçer

• Some goverments acted de facto due to disagreements.

(Bazı devletler anlaşmazlıklar nedeniyle fiilen hareket etmiştir.)

• Countries made de facto application to save themselves economically.

(Ülkeler kendi ekonomilerini kurtarmak için fiili uygulamalar yaparlar.)

• For tomorrow, a de facto judge was appointed to take on the case.

(Yarın davayı üstlenmesi için fiilen bir hakim atandı.)

De Facto ile İlgili Eş Anlamlı Kelimeler

• De jure
• Law
• Sole
• Goverment
• De facto judge
• Goverment de facto
• Officer de facto